Daha iyi bir sanatçı olma sürecini aceleye getirmeyin

Son birkaç yılda öğrendiğim bir ders, daha iyi bir müzisyen olma sürecini aceleye getiremeyeceğimizdir. Ne kadar birbirine bağlı olsalar da, bence iyi bir enstrümantalist olmak ile iyi bir müzisyen olmak iki farklı şey.

Mükemmel bir kemancı, teknik becerileri daha zahmetsiz şekilde yerine getirebilir. Günümüzde dünyada birçok mükemmel çalıcı var. Ancak iyi bir teknik, sanatsal fikirleri daha az çabayla icra etmek amacıyla kullanılmalıdır. Her zaman daha iyi bir parmak yerleşimi, daha iyi bir yay tekniği veya daha zahmetsiz bir çalma yöntemi olabilir; ama müziğe hizmet etmediği sürece aslında bunların pek bir değeri yoktur.

Bununla birlikte, yüksek seviyede bir sanatçı olma sürecini aceleye getirmemeliyiz. Bence gerçekten yavaşlamalı, alçakgönüllü olmalı ve yolda ilerlerken bolca düşünmeliyiz, çünkü bu, 100 metre koşusu gibi hızlı bir yarıştan ziyade bir maratondur. Tabii bu, tembellik yapmamız gerektiği anlamına gelmiyor. Çoğumuz belli bir ölçüde hırslıyız; ancak daha kaliteli müzisyenlerle iş birliği yapmak, onların yorumlarını anlamak, elde ettiğimiz çeşitli yaşam deneyimleri ve dünyayı daha derin bir şekilde kavramak, sanatımızın derinliğine katkıda bulunur. Bu sürece saygı göstermeliyiz. Bazen bir platoya ulaşmak normaldir, ama her zaman daha fazla yol ve olasılık arayışında olmalıyız.

Bir klasik müzisyen olarak, artık bu fikirde huzur buluyorum. Bence rahatlamalı ve öğrenmeye açık olmalıyız. Deneyim kazanmaktan ve zaman zaman sanatsal özdüşünüm yapmaktan keyif alalım. Daha kaliteli sanat üretmek, gerçek bir sanatçının her zaman amacı olmalı: hangi disiplin olursa olsun.